Vergaderingen van 3 en 4 september 2015
Het bestaan van een geheim ruimte(vaart) programma is voor meer dan 75 jaar angstvallig en zorgvuldig verborgen gehouden voor het Amerikaanse publiek in het bijzonder, en de wereld in het algemeen.
Zoals u weet, als u deze site hebt gelezen of onze wekelijkse Cosmic Disclosure serie op Gaiam TV hebt bekeken, ben ik opgegroeid in een wereld die zo ver buiten de grenzen van de verbeelding van de meeste mensen ligt, dat ze mijn ervaringen onmiddellijk als fictie zullen wegwuiven.
De meeste UFO enthousiastelingen geloven dat de Amerikaanse regering haar kennis heeft verworven door het werken aan het ET ruimtevaartuig van de Roswell crash in 1947, bijna 70 jaar geleden. Velen geloven ook dat dit vaartuig met succes werd “nagebouwd” (reverse engineered), waardoor ze de mogelijkheid kregen om moeiteloos door ons zonnestelsel te reizen, en ver daarbuiten.
Zelfs met de primitieve rakettechnologie van de zestiger jaren (1960), waren we in staat om mensen naar de maan te sturen, het ruimtevaartuig daar te laten landen en rovers (buggy’s) over het oppervlak te laten rijden.
Maar mensen stuiten nog steeds op een ernstige mentale blokkade bij het zich kunnen voorstellen dat onze eigen namaak vaartuigen naar de maan, Mars en elders werden gevlogen, en werden gebruikt om bases te bouwen van de daar te vinden (lokale) materialen.
Is het mogelijk dat een geheim ruimtevaartprogramma heeft kunnen bestaan zonder dat wij ervan weten? Absoluut.
In het Manhattan Project werd de atoombom ontwikkeld. Het project heeft zo’n zeven jaar geduurd, en had meer dan 120.000 mensen in dienst, die bij meerdere geheime diensten over de hele Verenigde Staten waren ingelijfd, terwijl de eigen medewerkers nauwelijks wisten waar ze mee bezig waren totdat de bommen ontploften.
Denk eraan: niemand van het Manhattan Project heeft toen iets gezegd. Niemand. Nooit. De straf voor het zich uit te spreken was angstaanjagend genoeg om een volledige naleving van het verbod te waarborgen. Daarom is het absoluut mogelijk dat een nog meer geavanceerd programma op een veel grotere schaal had kunnen worden ontwikkeld, wat tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat, zonder enig publiek besef.
Ik kan jullie verzekeren dat het Secret Space Program (SSP – Geheim Ruimtevaart Programma) absoluut een feit is. De bases er zijn. Ze zijn enorm in omvang, reikwijdte en technologie. Onze planeet brokkelt nu af in een grote neerslachtigheid (Greater Depression), omdat het grootste deel van onze rijkdom is overgeheveld om deze uitgestrekte, interplanetaire infrastructuur op te bouwen.
Heeft het NASA echt 209 miljard dollar gekost om de Space Shuttle een paar keer per jaar te lanceren? Nee. Hebben de Stealth bommenwerpers echt 2 miljard dollar per stuk gekost om te bouwen? Nee. Heeft het Pentagon echt een "verlies" van 2,1 biljoen dollar geleden, zoals Donald Rumsfeld de dag voor 9/11 (2001) aankondigde? Nee. (2 miljard is een 2 met negen nullen, 2 biljoen is een 2 met twaalf nullen).
Door de ramen en transparante panelen van geavanceerde ruimtevaartuigen heb ik de grote, glinsterende faciliteiten die met ons geld zijn gebouwd met mijn eigen ogen gezien. Ik ben met zo’n vaartuig geland en heb door die bases gelopen. Ik heb de mensen die er wonen en werken ontmoet. Ik heb hun gezichten gezien en heb met hen gesproken zoals ik nu dagelijks met mensen zoals jullie kan praten.
Er zijn miljoenen andere mensen, die oorspronkelijk hier op Aarde zijn geboren, die mijn ervaringen deelden. Helaas, bijna geen enkele van hen heeft zich tot nu toe uitgesproken, omdat de dreiging van als je dit zou doen heel gemakkelijk je dood kan betekenen, en het is bijna onmogelijk om naar de Aarde terug te keren als je eenmaal deze wereld hebt betreden.
Velen zijn deel van deze wereld geweest alleen om "leeg gepland” (blanc slated) te worden, hebben gemonitorde herinneringen geïmplanteerd gekregen en zijn vervolgens teruggebracht om dit uit te leven in plaats van het alledaagse leven. Sommige mensen die van deze geweldige herinneringen en ervaringen zijn beroofd zijn enkele van de sterkste sceptici van deze onderwerpen.
We ontdekten al snel dat ons eigen zonnestelsel letterlijk wemelt van intelligente beschavingen, afkomstig uit verschillende delen van het universum. Sommigen van hen zijn zeer welwillend, sommige zijn zeer negatief en anderen zijn gewoon op bezoek, zonder echt een kant te kiezen.
De reden waarom zoveel verschillende soorten UFO’s zijn waargenomen is dat er heel veel verschillende culturen zijn die in ons luchtruim opereren, en die over een enorme diversiteit aan technologieën beschikken.
De SSP (het Geheime Ruimtevaart Programma) is al een bepaalde tijd eigendom van en wordt gecontroleerd door een zeer donkere aspect van onze planeet, een intergenerationele cult (sekte) die tenminste tot het Romeinse Rijk teruggaat. Door velen worden deze “Geheime Aarde Regering Syndicaten" (Secret Earth Government Syndicates) de Illuminati of Cabal genoemd (de geheime syndicaten die de uiteindelijke werkelijke regering, overheid of bestuur van de aarde vormen).
Hun belangrijkste business is het bouwen van hypergeavanceerde technologie, en ze zijn daar heel goed in geworden. Zo onwaarschijnlijk als dit ook mag lijken, ik kreeg te horen dat ze nu bezig zijn met de reguliere handel met meer dan 900 verschillende intelligente beschavingen.
Als iemand opduikt die iets nieuwer en beter materiaal heeft dan de oude spullen, zullen ze snel een manier om het te achterhalen om de massaproductie ervan te verwerven, ongeacht hoe onethisch of brutaal de methoden die daarvoor nodig blijken te zijn.
Aangezien deze geheime aarde regering syndicaten zeer negatieve spirituele overtuigingen hebben, eindigden ze in een bondgenootschap met de meest kwaadaardige en krachtigste ET groep van allen, een confederatie van reptielachtige menselijke rassen die tezamen bekend staan als de Draco.
Het is een triest maar werkelijk feit dat de overgrote meerderheid van degenen die tot de SSP zijn toegetreden hebben deelgenomen aan wrede en angstaanjagende situaties die bedoeld zijn om ervoor te zorgen dat ze nooit kunnen ontsnappen, en zich nooit zullen uitspreken, zelfs als ze zouden kunnen wegkomen. Persoonlijk kwam ik gedwongen in vele situaties terecht die erg traumatisch waren en voor altijd mijn perspectief op de werkelijkheid hebben veranderd.
Enkele jaren geleden werd er binnen deze groep een alliantie gevormd om de vrede en vrijheid op onze planeet Aarde te herstellen, en de prachtige technologieën die onderdrukt worden vrij te geven, maar hierbij worden ze geconfronteerd met torenhoge hindernissen.
Al vele jaren overstelpen films uit Hollywood, die door dezelfde zakelijke belangen worden gefinancierd, ons film na film met een "buitenaardse invasie”. Al deze bezoekers worden afgeschilderd als brutale, angstaanjagende schurken die ten koste van alles vernietigd moeten worden.
Deze films zijn bedoeld om ons collectieve bewustzijn vol te stoppen (zaaien) met angst en terreur, een xenofobische haat ten opzichte van alle anderen dan onze eigen intelligente beschaving.
Het plan was om ons uiteindelijk in een massale "Aliens 9/11" te brengen, met een enorme armada van nagemaakte, zelfgebouwde ruimteschepen. In zo’n geval kunnen ze elk land of gebied dat tegen hen is wegvagen als ze dat willen. Helemaal finaal weg. De feniks die ze hoopten uit deze as weer te laten oprijzen zou een wereldwijde "Nieuwe Wereldorde” (New World Order) zijn om deze zogenaamde 'buitenaardse' dreiging te bestrijden.
Natuurlijk zouden ze de hele zaak zelf in eigen hand hebben en beheersen. Dat was het plan. Echter, ze beseften niet dat welwillende ET beschavingen hen aan een zeer strakke leiband hield, en het zou ze nooit worden toegestaan om met deze plannen door te gaan.
Een gigantische bol (Sphere) ter grootte van de planeet Neptunus bracht in de tachtiger jaren (1980) een bezoek aan de buitenste planeten van ons zonnestelsel. Het werd geconfronteerd met onze mensen die hen gevraagd hebben te vertrekken, wat het vrijwillig deed. Veel meer bollen begonnen in de late negentiger jaren (1990) te verschijnen tot in de vroege jaren van 2000.
Vervolgens kwamen in ongeveer het jaar 2012 meer dan 100 spheres (bollen / sferen) aan. Deze bollen waren van kolossale omvang, in drie grootteklassen, in omtrek ongeveer overeenkomend met de Maan, Neptunus en Jupiter.
De wezens die bij deze bollen behoren zijn zeer geavanceerd en op een hoog niveau. Ze hebben geen technologie nodig om door het universum te reizen of een van hun doelen te bereiken. Zelfs voor de meest geavanceerde buitenaardsen die met onze SSP in contact staan, staan deze nieuwe mensen op een heel ander niveau, en zijn veel geavanceerder.
De SSP geloofde dat de welwillende buitenaardsen waren gebonden aan een "Eerste Richtlijn" (Prime Directive) die hen dwong zich niet met ons te bemoeien. Vele jaren lang was dat ook werkelijk zo. Naar blijkt was de Eerste Richtlijn er altijd voor bedoeld om ons te beschermen, zodat negatieve groepen nooit in staat zouden zijn om onze planeet Aarde volledig te veroveren en omver te werpen.
David Wilcock werkt sinds het midden van de jaren negentig er aan om de kennis over de grotere realiteit waarin we leven te verspreiden, en kwam langs deze weg in contact met een groot aantal insiders die op een hoog niveau werkzaam waren en die een verrassend grondige kennis hadden van deze gesystematiseerde onderwerpen (classified subjects).
Nadat ik begon met het openbaarmaken van mijn kennis aan hem, en het ontdekken van talloze verbindingen met wat andere insiders aan hem verteld hadden, leidde een wilde achtbaan van onvoorziene gebeurtenissen me tot het naar buiten komen en het onthullen van mijn ware naam en identiteit aan de wereld, wat zeer ten koste ging van mezelf.
Slechts een paar maanden nadat dit was gebeurd, hebben de wezens van deze bollen (spheres) met de SSP contact opgenomen en bij naam naar mij gevraagd. Ik had vele jaren lang niet voor hen gewerkt en dit was de meest diepgaande levensveranderende gebeurtenis die ik ooit heb meegemaakt, sinds ik voor het eerst door de Blue Avians werd benaderd, iets meer dan 4 vier jaar eerder.
Protocollen en papierwerk werden aan de kant geschoven toen ik terug werd gebracht naar een wereld waar ik had alleen zo nu en dan kortstondige contacten mee had gehad sinds de jaren 1980.
Opeens werd ik gevraagd om namens deze wezens als hun afgevaardigde te spreken, de Sphere Alliance (Sphere Alliantie). Dit omvatte gesprekken met de SSP, evenals een groep van meer dan 40 verschillende intelligente beschavingen, bekend als de Super-Federatie, die al duizenden en duizenden jarenlang 22 verschillende genetische programma’s voorloopt op de mensheid (van de Aarde).
Nogmaals... Ik begrijp dat dit verhaal erg vergezocht lijkt. Maar laat mij jullie eraan herinneren dat ik door het naar buiten te komen alles had te verliezen, met inbegrip van een zescijferig jaarsalaris, en verder niets te winnen.
De baan bij Gaiam TV betaalt niet genoeg om mijn gezin te onderhouden. Het is nog maar door jullie gewetensvolle donaties waardoor ik in staat ben dit alles te blijven doen.
De mensen in de SSP Alliantie hadden een teamlid die we Lt. Col. Gonzales (Luitenant Kolonel) noemen, die zo’n vier jaar lang met de Sphere Alliantie in contact was geweest, ongeveer dezelfde tijd als ik dat was.
Gonzales was de keuze van de SSP als afgevaardigde. Ik was een buitenstaander – iemand die een has-been is (iemand die wel populariteit en invloed had, maar wat nu sterk is afgenomen), maar die de training en de expertise mistte om in een dergelijke rol te worden ingezet. Dat was hun gevoel. Als gevolg daarvan werd ik belachelijk gemaakt en geïntimideerd toen ik terug naar hun wereld werd gebracht .
De spanningen liepen op toen ze bleven zoeken naar fouten en mij niet waardig voor de rol zagen die ik kreeg. Ik veronderstel dat het de menselijke natuur is om naar karakter gebreken in anderen te zoeken, vooral als ze een bepaalde positie van gezag hebben gekregen, of ze die baan nu wilden of niet.
Om volledig de achtergrond van al mijn ervaringen te begrijpen, is het noodzakelijk om de vorige artikelen op deze site [http://spherebeingalliance.com/] te lezen en / of de Cosmic Disclosure serie te bekijken.
In de afgelopen weken bevond ik mezelf in een lastige positie nadat ik een aantal vergaderingen met de SSP Alliantie Raad had, die erg verhit verliepen en persoonlijk werden.
Ze vertelden me plompverloren, dat ze niet willen dat ik bij toekomstige delegatievergaderingen betrokken zou worden, en dat Gonzales had bewezen als diplomaat veel meer bedreven te zijn dan ik dat had.
Bovendien, had ik een aantal leden van de Super Federatie geïrriteerd door over een aantal van hen gedetailleerde informatie te verstrekken op onze meest recente Gaiam TV opname van Cosmic Disclosure, die nog niet eens was uitgezonden. Het was vrij duidelijk dat ze probeerden om me uit de positie waar ik in zat te dwingen, en dat Gonzales mijn plaats in moest nemen.
Onlangs heeft de Sphere Being Alliantie aangegeven dat zij de verzoeken van de SSP Alliantie Raad en de Super-Federatie Raad dat ik vervangen zou worden niet zouden honoreren. Dit leidde tot een ontmoeting met explosieve spanning waar ik, net als zij, echt mijn kalmte verloor. Er was geschreeuw, agressiviteit en gevloek. Ik ben hen op geen enkele wijze geestelijk superieur, en dit is net zo stressvol geweest voor mij als het voor hen was.
Na deze eerste explosieve bijeenkomst hadden we een paar vergaderingen waar dingen werden recht gezet, en waar we onderling excuses uitwisselden. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde, het bevrijden van de mensheid, en ons hele zonnestelsel, van de macht van deze corrupte geheime aarde regering syndicaten en de zeer slechte groepen die hen hebben beheerst.
Als groep, heeft de SSP nu op een meer constructieve manier ideeën gedeeld en begeleiding gegeven bij het helpen om mijn eigen toekomst vorm te geven, maar ook dat van de mensheid als geheel. Ik ben gewoon de eerste van vele insiders die naar buiten zullen gaan komen om de volledige reikwijdte van wat zo lang aan de gang is te openbaren.
Zoals ik al eerder heb gezegd, houdt de NSA een enorme schat aan SSP documenten achter voor chantage doeleinden. Snowden (Edward Snowden) legde al deze gegevens in zijn epische hack vast. De encryptie (versleuteling van de codes) is pas zeer recent gebroken.
Zodra het publiek op de hoogte is en boos genoeg om de waarheid te horen, zoals in de nasleep van een zeer verontrustende economische ineenstorting, zal deze documentatie in een grote data dump worden uitgebracht. En het zal de werkelijkheid zoals wij die kennen in een tijdsbestek van enkele dagen volkomen transformeren.
De samenleving van "Na de Onthulling” (AD = After Disclosure) zal zo radicaal anders zijn, dat elke film, elke tv-show, elke blog, elke YouTube video, elk boek, elk artikel, alles van voor de Event (het Gebeuren) als een antieke en schilderachtige stomme zwart-wit film zal zijn met een krassende, op en neer springende piano soundtrack.
We zullen ons de ontzagwekkende omvang van misleiding realiseren die geen honderden, maar letterlijk duizenden jaren tegen ons werkte. Het zal een tijd worden van verdriet en weer heel worden (genezing) als we worden gedwongen om de waarheid van ons verleden te aanvaarden, en onze aandacht zullen gaan richten op het co-creëren van een veel grotere en betere toekomst.
In dezelfde bijeenkomsten, kwam ik erachter dat Gonzales zonder mijn medeweten een paar conferenties van de Super-Federatie had bijgewoond. Hij had ook deelgenomen aan een nieuw opgerichte Raad van Oude Aarde Break-Away beschavingen (Ancient Earth Break-Away-Civilization. Een Break-Away-Civilisatie is een beschaving die is losgekomen of zich heeft afgescheiden van hun oude omgeving).
Ik was op de hoogte dat in ons verre verleden ontwikkelde beschavingen zijn gekomen en weer van de oppervlakte van de Aarde zijn vertrokken. Ze gebruikten hun eigen geavanceerde technologie om grote holten in de aarde te vormen die alle gemakken van thuis hadden. Dit voorzag hen van een beschermende barrière tegen welke vijand dan ook, die hen op de oppervlakte bedreigden, zowel natuurlijke als buitenaardse waaronder catastrofale natuurrampen.
In mijn tijd bij de SSP had ik toegang tot de "smart-glass pads”,vergelijkbaar met een iPad, die enkele van deze beschavingen onthulden die wonen en strijden in de binnenaarde. Sommigen van hen waren meer mensachtig en vertrouwd, terwijl sommige anderen reptielachtig waren. Een bepaald erg gemeen ras werd de Raptors genoemd, die afschuwelijke reptielachtige kenmerken had, zoals een rij dunne verenpluimen die over hun rug naar beneden liep.
Deze Oude Aarde Raad (Acient Earth Council) bestond ter vergelijking uit meer mensachtige groepen. Zij kenden enkele van de andere tegenstrijdige partijen, maar werkten niet met hen samen. De mensachtige groepen besloten uit noodzaak om hun verschillen met elkaar bij te leggen na een toename van de conflicten met diverse andere ondergrondse groepen.
Er werd mij verteld dat ik de vergaderingen met deze Oude Aarde Raad in de nabije toekomst zou gaan bijwonen. Dit wond mij zeer op en wekte mijn nieuwsgierigheid. Tegelijkertijd hebben deze bijeenkomsten me oog in oog gebracht met zeer negatieve groepen, waaronder de Draco "White Royal" (de Witte Koninklijken), dus heb ik altijd een bepaald gevoel van angst wanneer ik word geconfronteerd met nieuwe ervaringen van dit soort.
Niet lang nadat ik erachter kwam dat ik deze onverwachte nieuwe groep zou ontmoeten, werd ik ervan op de hoogte gebracht en kreeg een datum en tijd wanneer het zou plaatsvinden. Ik had geen verdere informatie over de groepen die ik zou ontmoeten of wat ik kon verwachten, iets waaraan ik was beginnen te wennen dat die wel gegeven werden.
Op de datum van de vergadering verwachtte ik weer met een blauwe orb te reizen, zoals ik normaal met een vergadering zou doen. Dit is niet hoe SSP mensen meestal reizen,die alle mogelijke middelen hebben. Het is een portaal dat door de Sphere Alliantie wordt gebruikt, en dat lijkt op het gebruik maken van een levend en bewust wezen, een blauwe orb. Als een reisvoorziening, waar dan ook naar toe, maar waar ik bijna onmiddellijk ben waar ik moet zijn.
Midden in de nacht zorgde ik ervoor dat ik op tijd uit bed was. Ik verwachtte het normale verschijnsel voor de reisprocedure te ervaren zoals die normaal gebeurde. Tien minuten gingen voorbij en er was nog niets gebeurd. Ik liep mijn woonkamer in.
Ik stond een paar minuten in de woonkamer en er gebeurde niets. In het verleden zijn er tijden geweest waar bijeenkomsten waren gepland en die gewoon nooit hebben plaatsgevonden, en dat ik pas later zou ontdekken dat er storingen of problemen waren geweest die hun uitstel noodzakelijk maakten.
Omdat ik al wakker was en de vergadering niet zou gaan plaats vinden besloot ik om op de computer de e-mails en Facebook berichten bij te gaan werken.
Ik stond aan het voeteneinde van mijn sofa toen er een felle lichtflits was. Eventjes voelde ik een vreemde statische elektrische sensatie en toen merkte ik dat ik niet meer in mijn huis was. Mijn ogen keken een beetje wazig, zowel doordat het een zeer vroege ochtend was en door de onverwachte lichtflits.
Ik bevond mij in een zeer grote en perfect gepolijste granieten ruimte die rond was, met een gewelfd plafond.
Er stonden daar twee mannen in mooie zijden gewaden en zijden sandalen. Zij stonden aan beide kanten van een gebogen deuropening. Er waren vergelijkbare deuropeningen aan alle vier de zijden van de ruimte met twee mannen erbij als schildwacht. Ieder van de twee mannen zagen er iets anders uit voor wat betreft etniciteit en bouw. Iedere man droeg ook een grote gouden hanger met een ander symbool er op.
Ik stond daar en keek van deur naar deur. Geen van de mannen herkende me of deed alsof ze zelfs gemerkt hadden dat ik net uit het niets bij hen in de ruimte was verschenen.
Ik stond daar stil, niet wetend of ik naar hen zou moeten roepen en hen iets te vragen. Opnieuw bevond ik mezelf in een situatie zonder voorbereiding of inlichtingen over wat te verwachten of hoe ik om zou kunnen gaan met wat ik tegenkwam.
Kort daarna hoorde ik geluiden van mensen op wat als een gang klonk en die in de richting van een van de deuren kwamen. Toen zag ik vijf figuren uit de deur komen en die in mijn richting kwamen. Ze deden allemaal hun kappen af op hetzelfde moment dat ze me benaderden.
Ik zag meteen Gonzales achter een nogal lange en mooie vrouw met wit haar lopen. Ze had smalle gelaatstrekken en grote blauwe ogen. Ze bleek rond de dertig jaar te zijn.
Gonzales had een grijns op zijn gezicht. Ik wist meteen dat het was omdat de rollen omgedraaid waren en ik in de schaduw stond. Het is heel gebruikelijk voor soldaten die in extreme omstandigheden kwamen om een buddy relatie te hebben die de sarcastische plagerijen van elkaar kunnen gebruiken om de spanning helpen af te drijven.
In het verleden was de focus op mij gericht en voelde hij zich een beetje in de war en in de schaduw staan. Nu waren de rollen omgedraaid. Ik was in dezelfde oncomfortabele positie als waar Gonzales eerder in had gezeten.
De groep bleef op ongeveer twintig voet van mij staan. Gonzales sprak met hen en toen kwam hij alleen op mij af.
De vrouw en twee anderen draaiden zich om en verlieten ons op dezelfde manier waarop ze waren gekomen. Daardoor bleef een man, met dezelfde basis kenmerken als de vrouw, op twintig voet van mij staan.
Toen Gonzales dichtbij genoeg was stak ik mijn hand uit om de zijne te schudden. Hij hief zijn beide handen op en deed een stap terug.
"We moeten je eerst gereinigd hebben en omgekleed. Ik wil niet weer door het hele proces gaan."
Hij draaide zich om en begon in de richting van de persoon te lopen die in de buurt stond, en gebaarde me te volgen.
Ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij zei dat hun zuiveringsceremonies zeer serieus zijn voordat zij de "Schoot van Isis" (Womb of Isis) binnengaan.
Ik probeerde om niet een vreemd gezicht te trekken en ben hem gewoon gevolgd.
We liepen in de richting van de deur, waar hij uit tevoorschijn was gekomen. Toen we binnenkwamen, kon ik zien dat er met laserachtige precisie een symbool boven de poort was geëtst.
Dit symbool daagden boven alle de deuren op in het gebied waar we onze tijd doorbrachten. Het waren twee cirkels die elkaar in een ovaal snijden.
De deur leidde tot een lange, vloeiende gang die ook uit dezelfde granietachtige rots was gehouwen. Terwijl we in de tunnelachtige gang waren kon ik het galmende geluid van stromend water over rotsen horen.
Toen het leek dat we halverwege hadden bereikt, was er een deur naar links die tot een helder verlichte ruimte leidde en waar het geluid van het water vandaan kwam.
Deze deur had een achtpuntige ster aan elke kant. Er was een gouden ster op de linkerkant en een rode aan de rechterkant. De gouden ster was iets groter en een beetje hoger aangebracht dan de rode ster.
De man die achter ons liep stopte bij de deur en draaide zijn rug er naar toe. We gingen naar binnen en ik zag een prachtige waterval die door een poortachtige opening in het plafond stroomde.
Er waren gebroken-witte stalactieten die vanuit de opening omlaag hingen, en wat leek op melkwit water neergoot op een standbeeld van een godin. Het water liep vervolgens van het standbeeld af en werd afgevoerd naar een bekken waarin het beeld stond.
Het godinnen standbeeld had een zichtbare ophoping van minerale afzettingen. Het omliggende bekken had een opening die een andere kleine waterval creëerde, die het water afvoerde naar een breder bekken, dat dichter bij de grond was gemaakt.
Nadat ik de kenmerken van het water in ogenschouw had genomen, keek ik om naar Gonzales. Hij zei me om al mijn kleding uit te doen en naast het zijne te leggen, op een stenen sokkel die ongeveer drie voet van de gepolijste stenen vloer oprees.
Ik merkte andere sokkels op met opgevouwen kleding van verschillende kleuren er bovenop. Boven op deze kledingstukken lagen ook dingen die op dunne gouden kronen of tiara’s leken.
Ik keek hem aan en vertelde hem dat ik geen idee had wat er gaande was. Ik zou nu meteen een uitleg waarom ik gevraagd werd om me om te kleden echt op prijs stellen. Ik wilde ook weten welke andere vreemde verzoeken ik nog zou kunnen krijgen.
Gonzales leek zichzelf ten koste van mij een beetje te veel te vermaken, en dat maakte mijn stemming er niet beter op.
Toen glimlachte hij en zei me te ontspannen. Hij verklaarde dat deze onderaardse groepen zijn erg veel met Venus en met godinnen verering op hebben, en dat ze verwijzen naar hun heiligdommen als zijnde de “Schoot van de Aarde”. Het is heilige grond, en we moeten hun culturele en spirituele gebruiken respecteren.
Ik had al een beetje koude rillingen van het dragen van de zwarte trainingsbroek en blauw T-shirt in de toch al koele omgeving. Gonzales zag de aarzeling op mijn gezicht. Hij zei me niet zo verlegen te zijn. Hij zei dat hij zich zou omdraaien, maar dat hij mij in het reinigingsproces moest instrueren.
Hij zei me dat als ik het ongemakkelijk vond als hij me naakt zag, hij de ruimte zou verlaten en de andere persoon zou sturen die bij hem had toegekeken en hem door het proces had geleid.
Ik schudde mijn hoofd en trok mijn kleren uit, vouwde ze op en legde ze op het voetstuk. Ik stond daar volledig vernederd. Gonzales was aan het grinniken en probeerde om niet direct naar me kijken.
Meteen toen ik dacht dat het niet erger kon, liep de vrouw naar binnen met een opgevouwen gewaad, sandalen en handdoeken in haar handen.
Ik ademde met ongenoegen in en keek naar Gonzales, die nog steeds veel te veel aan het genieten was van mijn hachelijke situatie.
Hij deed een stap terug, zodat de vrouw me kon benaderen.
Ze glimlachte en gaf me de kleding en handdoeken. Ze boog haar hoofd, draaide zich om en boog haar hoofd naar Gonzales, en verliet vervolgens de ruimte.
Nadat ze de ruimte had verlaten, brak Gonzales in lachen uit. Hij liep naar me toe, nam de spullen van mij aan en legde ze neer.
Hij maakte een grap over hoe koud het in de ruimte was. Vervolgens begon hij me te begeleiden door de baden en het reinigingsproces. Het water was ijskoud.
Nadat ik me had afgedroogd en de mantel en sandalen had aangetrokken die ik op de sokkel had gelegd, vertelde hij me dat het nodig was dat ik rustig en respectvol zou blijven tijdens dit eerste bezoek en gewoon te observeren.
Hij zei dat deze groepen deze raad onlangs uit noodzaak hebben gevormd. Sommigen van hen hebben een zeer lange en ingewikkelde geschiedenis met elkaar.
Hij vertelde me ook dat deze groepen een nog ingewikkelder geschiedenis met de oppervlakte beschavingen hadden - die vele duizenden jaren teruggaat. Er werd mij verteld dat ze niet de meest positieve kijk op ons hebben.
Hij verklaarde verder dat deze groepen vaak overkomen als elitair en bevooroordeeld ten opzichte van de oppervlakte bevolking, en dat het nodig was om mijn mening over de kwestie voor mezelf te houden.
Ik heb geprobeerd om mijn ego niet de factor van vergelijking te laten meespelen. Toch voelde ik me een beetje afgemat na het openbare bad, te worden uitgelachen en dan Gonzales die zich zorgen maakt dat ik voor mijn beurt ga spreken net zoals ik in een vorige vergadering deed toen er een versluierde dreiging tegen mijn familie was. Dit was in de bijeenkomst van het Comité van 200 die in het kasteel heeft plaatsgevonden, beschreven in eerdere berichten op deze site.
Ik weet dat Gonzales het niet kwaad bedoelde en dit was een deel van zijn persoonlijkheid, maar het ging me allemaal een beetje te snel. Sommige wonden waren nog vers van de vorige paar ontmoetingen die ik met de SSP Alliantie Raad had, toen de dingen behoorlijk verhit zijn gelopen.
Ik haalde diep adem en maakte mijn brein leeg van de voorgaande emotionele bagage, zodat het niet zou worden gedetecteerd door onze huidige gastheren, die meer intuïtieve vermogens hadden dan de gemiddelde mens zoals wij. Ik vertelde Gonzales dat ik het begreep, en klaar was als hij niets anders meer had toe te voegen.
Hij pikte op hoe afgemat ik was en keek een beetje bezorgd. Hij keek me aan, hield zijn hoofd een beetje schuin en begon iets te zeggen.
Op dat moment liepen de vrouw en drie mannen een paar stappen de ruimte in. Ze bogen hun hoofd en keken ons aan. Gonzales draaide zich om en liep naar hen toe en gebaarde mij weer om hem te volgen.
Een paar voet voordat we de anderen bereikten, draaiden ze zich om en liepen de deur voor ons door. Ze draaiden linksaf, en dan verder de gang op.
De gang liep toen met een draai naar beneden en een bocht naar rechts, waar het zich dan verbrede tot in een rechthoekige ruimte met hoog plafond. Een grotere deur lag direct voor ons.
Vervolgens vroeg ik mezelf af waar al het licht vandaan kwam. De gang en de ruimtes waren goed verlicht, maar ik had geen lichtbron gezien.
We stopten in de ruimte en niemand sprak. Ik keek rond op zoek naar de lichtbron toen de vrouw zich omdraaide en mij aansprak. Haar stem had een accent dat ik nog nooit eerder heb gehoord.
In het Engels, zei ze "Het zichtbare licht wordt gecreëerd door frequentie".
Ik was verbaasd en keek naar haar, maar voordat ik iets als reactie kon zeggen, liep een andere vrouw de grote deur door. Ze droeg hetzelfde witte zijden mantel en droeg de capuchon over de bovenkant van haar hoofd.
Ze keek naar ieder van ons, een voor een met ons oogcontact makend. Toen draaide ze zich om en ging zonder een woord te zeggen terug de deuropening door.
Op de een of andere manier wist ik meteen mijn capuchon op te zetten, net zoals iedereen deed. We liepen door de deur en dan over een gebogen stenen trap naar beneden, een niveau lager. De trap draaide naar links. Beneden was er een andere deuropening met hetzelfde symbool op de boog.
We begonnen om beurten de deur door te lopen en de zaal binnen, twee aan twee.
Er waren mensen in dezelfde mantels die rond een ovale tafel zaten. Andere mensen stonden en zaten op stenen banken, en ze droegen ook dezelfde mantels.
Ik merkte op dat iedereen een hanger droeg. De hangers zagen er vaak verschillend uit en hadden er diverse symbolen op.
Ik besefte dat dit de symbolen van hun groepen waren. Ik merkte dat een paar van hen ze aanraakten en tegen hun hangers tikten. Ze konden dan kijken op wat alleen maar kan worden omschreven als hologrammen.
Deze hangers waren niet alleen maar een sieraad die hun beschaving of groep vertegenwoordigden. Ze waren ook een technologie.
Toen Gonzales en ik onze stoelen werden aangewezen aan het begin van de zaal, kreeg ik een goed zicht over de stenen tafel.
Vanuit ons perspectief had het een grote, gouden achtpuntige ster in het midden, met een kleinere achtpuntige rode edelstenen ster aan de onderkant rechts van de gouden ster.
De mensen die ons naar dit punt hadden begeleid bleken de gastheren en -vrouwen van de vergadering te zijn. Ze droegen allemaal hangers die een gestileerd beeld met de kenmerken van Saturnus bleek te zijn, met inbegrip van de ringen.
Elk van deze hangers had een juweel dat geplaatst was op een andere locatie op het oppervlak van de planeet.
Gonzales vertelde me later dat de locatie van de edelsteen en het type ervan weergaf waar hun specifieke regio zich in de Aarde bevond.
Een van de mensen met de Saturnus hangers die een roze gekleurde edelsteen op de bodem had stond op van de tafel.
Hij introduceerde Gonzales en mijzelf, evenals de namen, aanduidingen en groepsnamen van de mensen aan de tafel zaten en in de zaal waren.
Toen iedereen was geïntroduceerd, verwijderden ze hun capuchon.
Gonzales heeft om een paar redenen gevraagd om deze namen te onthouden, de aanduidingen en de groepsnamen. De belangrijkste reden is dat hij hun vertrouwen wilde behouden. Hij wilde niet een herhaling dat iedereen ontzet zou worden, zoals onlangs gebeurde toen ik in detail ging over de soorten van niet aardse wezens die de Super-Federatie conferentie bijwoonden.
Dit zorgde ervoor een aantal van deze Super-Federatie leden hebben verzocht dat Gonzales mijn plaats bij toekomstige vergaderingen in zou nemen, een verzoek dat werd geweigerd.
Men heeft mij nooit verteld om deze informatie niet te delen, maar het werd later in mijn gezicht gesmeten tijdens een bijeenkomst met de SSP Alliantie Raad als een van de redenen waarom ze wilden dat Gonzales de afgevaardigde was en niet ik.
Ik heb er nog nooit een probleem mee gehad om toe te geven dat Gonzales meer een diplomaat is en een betere spreker dan ik dat ben.
Dat besluit was echter niet aan de SSP Alliantie Raad, Gonzales of mijzelf, mits ik de uitnodiging al in het begin had afgeslagen.
Ik zal de symbolen delen die op de hangers van de deelnemers aan deze vergadering waren. Toen ik thuis kwam, tekende ik alle symbolen na op een stuk papier en stuurde het per e-mail naar mijn webbeheerder, die ook vrij goed is in het opmaken van illustraties.
Vanaf dat vel papier, creëerde hij of vond hij de afbeeldingen die in dit verslag staan, en die een uitstekende weergave zijn van wat we op de hangers van deze verschillende ondergrondse groepen zagen.
Deze verschillende mensen waren natuurlijk mensachtig (human), maar ze zien er etnisch anders uit dan ieder ander die je op het oppervlak van de Aarde zou kunnen zien.
Er waren mensen met een gedrongen bouw, Afrikaanse kenmerken en een bronzen huid. Er waren ook mensen die er Aziatisch en Indiaas uitzagen, met verschillende huidskleuren, waaronder een zeer lichtblauwe en lichaamstypes die je normaal gesproken niet in verband zou brengen met deze etnische groepen op het oppervlak van de Aarde.
Er was een groep die er erg Mediterraan uitzag. Er was een groep die sterk leek op normaal Kaukasisch van het aardoppervlak. Er waren ook de lange dunne en bleke mensen met wit, blond, zwart en bruin haar die de gastheren en -vrouwen van dit gebeuren waren.
De oude Maya-Break-Away beschaving (civilisatie) die ik heb in eerdere rapporten heb beschreven was niet op deze bijeenkomst aanwezig.
Binnen de groep die de Saturnus hangers droegen, waren er ook mensen die er ongeveer hetzelfde uitzagen, maar een iets ander soort lichaamsbouw hadden.
In aanvulling op de Saturnus symbolen, was er ook een zilveren ster, een gouden "gebogen" swastika (hoewel dit geen Nazi Break-Away groep was), een Omega symbool met een achtpuntige gouden ster in het centrum, en een symbool dat er uit zag als een zandloper. Dit kan een gestileerde weergave van de constellatie van Orion zijn geweest.